Oxymetholone voor de behandeling van HIV-verspilling

ANADROMED 50 (Oxymetholone) is een anabool steroïde, een door de mens gemaakte vorm van een hormoon dat lijkt op testosteron. Oxymetholone lijkt zeer effectief te zijn in het tegengaan van vermagering bij hiv-positieve patiënten die een zeer actieve antiretrovirale therapie (HAART) volgen.

De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) classificeerde HIV-wasting in 1987 als een AIDS-bepalende aandoening. Het “wasting syndrome” wordt gekenmerkt door de volgende criteria: gewichtsverlies van minstens 10% in aanwezigheid van diarree of chronische zwakte en gedocumenteerde koorts gedurende minstens 30 dagen die niet kan worden toegeschreven aan een andere gelijktijdige aandoening dan de HIV-infectie zelf. Wegkwijnen (cachexie) moet niet verward worden met eenvoudig gewichtsverlies. Wegkwijnen is de aandoening die gekenmerkt wordt door onvrijwillig gewichtsverlies, dat wil zeggen het verlies van lichaamsomvang en -massa, met name vetvrije spieren.

Talrijke onderzoeken hebben een significante relatie aangetoond tussen gewichtsverlies, mortaliteit en ziekteprogressie. Want naast gewichtsverlies is ook een verlaagde hoeveelheid lichaamscelmassa, die het metabolisch actieve weefsel bevat, in verband gebracht met een verhoogd risico op sterfte bij patiënten met een HIV-infectie. Gewichtsverlies bij HIV-infectie wordt gekenmerkt door vermindering van zowel vet als mager weefsel. Een dergelijk snel gewichtsverlies wordt in verband gebracht met acute infecties, terwijl een meer geleidelijk gewichtsverlies in verband wordt gebracht met malabsorptieve stoornissen. Ook hebben patiënten met een HIV-infectie meestal perioden van gewichtsstabiliteit en gewichtstoename.

Dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd fase III-onderzoek met oxymetholone voor de behandeling van hiv-verkwijning werd uitgevoerd om te onderzoeken of oxymetholone kan worden beschouwd als een effectief anabool steroïde bij eugonadale mannelijke en vrouwelijke patiënten met aids-geassocieerd gewichtsverlies. Ondanks zeer actieve antiretrovirale therapie (HAART) blijft chronisch onvrijwillig gewichtsverlies een zeer ernstig probleem voor HIV-patiënten als gevolg van verschillende veranderingen in het energiemetabolisme en de endocriene regulatie. Eerder onderzoek bij HIV-positieve mannen die androgeenvervangingstherapie of behandeling met recombinant groeihormoon (rGH) ondergingen, heeft een gedeeltelijk herstel van de vetvrije lichaamsmassa (LBM) aangetoond, maar deze behandelingen zijn onvoldoende onderzocht bij eugonadale personen.

Het huidige onderzoek met 89 hiv-positieve eugonadale vrouwen en mannen met afnamesyndroom werd 16 weken lang toegewezen aan het anabole steroïde Oxymetholone (50 mg bid of tid) of placebo. De volgende kenmerken werden geanalyseerd: lichaamsgewicht, bio-impedantiemetingen, levenskwaliteitsparameters en eetlust.

Resultaten van het onderzoek bleek dat het gebruik van oxymetholone leidde tot een significante gewichtstoename van 3,0 +/- 0,5 en 3,5 +/- 0,7 kg in respectievelijk de tid- en de bid-groep (p <,05 voor elke behandeling versus placebo), terwijl personen in de placebogroep gemiddeld 1,0 +/- 0,7 kg aankwamen. De lichaamscelmassa (BCM) nam toe in de oxymetholone bid groep (3,8 +/- 0,4 kg; p <,0001) en in de oxymetholone tid groep (2,1 +/- 0,6 kg; p <,005). Er werden significante verbeteringen waargenomen in eetlust en voedselinname, toegenomen welbevinden en verminderde zwakte bij zelfonderzoek. De belangrijkste bijwerking was levergeassocieerde toxiciteit. In totaal had 43% van de patiënten in de tid-groep, 25% van de patiënten in de bid oxymetholongroep en 8% in de placebogroep een toename van meer dan 5 keer de uitgangswaarde voor ALT, AST of gamma GT, terwijl andere bijwerkingen niet verhoogd waren ten opzichte van placebo.

Als conclusie moet dat gezegd worden, dat oxymetholon kan worden beschouwd als een effectief anabool steroïd bij eugonadale mannelijke en vrouwelijke patiënten met AIDS-geassocieerd gewichtsverlies. Het bid-regime (100 mg/dag) bleek even effectief te zijn als het tid-regime (150 mg/dag) wat betreft gewichtstoename, LBM en BCM en werd geassocieerd met minder levertoxiciteit.